| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 |
یزدان سالاری معادلی برای لغت تئوکراسی است. تئوکراسی یعنی حکومت و قدرت
مطلق سیاسی در اختیار مرجع عالی روحانی (نبی، خلیفه، پاپ و...) باشد و اساس
نظری چنین حکومتی آن است که حکومت در چنین نظامی از جانب خداست و مرجع
روحانی که فرمانروای سیاسی نیز هست، فرمان‌های خداوند را بر مردم اجرا
می‌کند.
از قدیمی‌ترین حکومت‌های یزدان سالار، حکومت موسی بر قوم بنی اسرائیل
است که در تاریخ ثبت شده، حکومت خلفا در صدر اسلام و پاپ‌ها در اروپای غربی
قرون وسطا نیز چنین حکومت‌هایی داشته‌اند. در دوران حاضر چند کشور حکومتی
از نوع تئوکراسی دارند. یکی عربستان سعودی که خاندان آل سعود خود را
نماینده خدا بر مردم می‌دانند. البته در کشورهایی که حکومت، هرچند به طور
مذهبی به موروثی باشد بیشتر به سلطنت شبیه است تا یزدان سالاری. ایران و
اسرائیل نیز به عنوان دو کشور تئوکرات در دنیای امروز شناخته می‌شوند،زیرا
هر دو هرچند با هم دشمنی دارند صاحب مراجع عالی مذهبی است که بالاترین نقش
را در سیاست ایفا می‌کنند. نروژ نیز هرچند اکثر مردم‌اش لائیک شناخته
شده‌اند، حکومتی تئوکرات دارد.
تئوکراسی از یک جهت نقطه مقابل دموکراسی است؛ زیرا صحبت از حاکمیت مردم
یا خداوند، دو بحث مجزا و معمولاً مخالف با هم است؛ در سال‌های اخیر،
مبحثی تازه از حکومت‌هایی که به نوعی خود را وابسته به وظیفه مقدسی که از
سوی خداوند تعیین شده می‌دانند ظهور کرده که از مشهورترین آنها ریاست
جمهوری جورج دبلیو بوش در آمریکاست که با ایفای نقش مذهبی، خود را چون یکی
از قدیسان پروتستان جلوه داد و سیاست‌های جنگ‌ورزی خود را به این صورت
توجیه نموده است.
به تعریف ساده تر داریم:
معنی کرد
حال به منبع ویکی پدیا رجوع می کنیم:
دین‌سالاری (به انگلیسی: Theocracy) به نوع خاصی از حکومت گفته می‌شود که در آن اصالت به قوانین دینی و فرد روحانی داده شده‌است، و نوعی حکومت است که در آن «خدا» مبنای سیاسی یک مملکت است و مملکت توسط نمایندگان مدعی خدا در رأس امور اداره می‌گردد.
بدین ترتیب مذهب غالب اصلی‌ترین تعیین‌کنندهٔ خط و مشی اداره جامعه در نظام دین‌سالار است. دین‌سالاری در تاریخ اسلام نیز به کرات ظاهر گردیده است.[۱] امروزه، از میان ۱۹۲ عضو سازمان ملل متحد، ایران تنها کشوری است که بنا و اساس آن بر مبنای دین‌سالاری می‌باشد.[۲][۳][۴][۵][۶]
واژه تئوکراسی از واژه یونانی θεοκρατία به معنی "حکومت خداوند" ریشه می‌گیرد. تئوکراسی اولین بار توسط جوزفیوس فلاویوس در قرن اول میلادی مطرح شد تا ویژگی‌های حکومت یهودیان را مشخص کند. جوزفیوس اینچنین استدلال کرد که حکومت یهودیان به دلیل آنکه در هیچ کدام از سه نوع دولت شناخته شده یونانیان، یعنی پادشاهی، اشرافی و آنارشیسم جا نمی‌گرفت، منحصر به فرد به حساب می‌آمد، از همین رو جوزفیوس تئوکراسی را به عنوان چهارمین شکل حکومتی که در آن خدا و قوانینش قدرت مطلق هستند تفسیر کرد. تعریف جوزفیوس تا قبل از عصر روشنگری کاملا قابل قبول بود تا زمانی که این اصطلاح شروع به کسب مفاهیم جامع‌تر و به صورت غیرقابل انکاری منفی کرد، بخصوص وقتی که مورد تفسیر هگل قرار گرفت.
حکومت ایران به عنوان یک جمهوری دین‌سالار تفسیر شده است. فرمانده کل قوا یا رهبر که یک فرد روحانی است توسط مجلس خبرگان رهبری انتخاب می‌شود.[۷] شورای نگهبان قانون اساسی وظیفه دارد که هر قانون تصویب شده در مجلس را با قانون اساسی و قوانین شریعت اسلام مطابقت دهد، همچنین موظف است صلاحیت همه نامزدهایی را که جهت شرکت در هر انتخابات به جز انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در وزارت کشور ثبت نام می‌کنند را بررسی کند و پس از آن اجازه شرکت در انتخابات را به آن کاندیدا بدهد.
قانون اساسی عربستان سعودی برپایه قوانین اسلامی یا شریعت نوشته شده است. قوانین اسلامی مسلمانان را امر می‌کند تا از الکل، فرآورده‌های خوکی، قمار، زنا و بسیاری چیزهای دیگر که آن را حرام می‌خواند، پرهیز کنند.همچنین در شریعیت اسلام حقوق زنان نسبت به مردان برابر است.ولی در عربستان رعایت نمی شود
منابع اصلی: ویکی پدیا
http://persianh2000n2000.persianblog.ir
http://daneshnameh.roshd.ir
سلام
بخدا ذوق کردم وقتی دیدم برگشتید
چقدر هم عالی برگشتید !!!!!!!!
کاش میشد یه دسته گل براتون بیارم !!!!!!!