اهل حق - یارسان

مبحث به زبان ساده

به نقل از وبلاگ آیین یارسان و جناب آقای بیژن علی محمدی

یاری نام دین مردمان یارسان است که یارسان ، این کلمه کردی است و از دو واژه “یار” و “سان” تشکیل شده،. کلمه یار بمعنی خداوند و صاحبکرم و سان بمعنی همانند و همسان تشکیل شده است و بعضی ها هم معتقدند که پسوند سان در آخر واژه یارسان دلالت بر جمع و جامعه دارد و یارسان در متون دفتری و ادبیات یارسانی بمعنی جامعه پیروان آیین یاری آمده است. ریشه دین اهل حق را بی شک می توان در ایران پیش از اسلام جستجو کرد.چرا که اگر کسی تنها اندکی از این دین بداند، پی خواهد برد که این دین مشترکات زیادی با ادیان ایرانی مثل میتراییسم، زرتشتی، مانوی و مزدکی دارد و به طور کلّی عدّه ای معتقدند که دین اهل حق، ادامه ی دین زرتشت است که پس از اسلام، دستخوش تحولات زیادی شده است. پس نمی توان ریشه این دین را تنها در زمان سلطان صحاک دانست اما در قرن هفتم یا هشتم هجری توسط شخصی به نام سلطان صحاک آشکار شده و همچنین دستورات وفرامین خاصی برای پیروان این دین توسط شخص ایشان ابلاغ و وضع شده است که در دفتری به نام دفتر دیوان گوره پردیوری توسط دفتردار دین یاری ، پیرموسی دفتر دار ثبت و به زبان کوردی نوشته شده است .

برای اینکه فردی در جرگه دین یارسان قرار گیرد ابتدا باید مراسمی به نام مراسم سرسپردگی که در بین یارسانیان شکستن جوز نام دارد را بجا آورد که این مراسم با قربانی کردن یک عدد خروس و برنج پخته شده با روغن محلی ( روغن دان ) و یک عدد جوز و تشکیل جم یارسان به انجام میرسد و بعد از انجام این مراسم است که فرد مورد نظر وارد دین یارسان شده و در طی این مراسم به سلطان صحاک سرسپرده و مطیع ایشان می شود . یک فرد یارسانی باید در مراحل مختلف زندگی خود دستورات و اوامر صاحبکرم را بجا آورد و به تمامی اصول اخلاقی و انسانی مورد نظر خداوند پایبند و متقی باشد .در دین یاری است و این اصل برای مظاهر خداوند هم صدق میکند و ایشان نیز دونهای مختلفی را طی دین یاری به اصلی به نام دونادون یا چرخش روح در کالبدهای مختلف اعتقاد دارد و این اصل تفکیک ناپذیر نموده است تا اینکه به دوره و دون سلطان صحاک میرسد و دین یاری را برای همگان آشکار و بیان میکنند.از دستورات ایشان برای یاران 1- ­سرسپرده شدن به یکی از خاندانهای یاری 2- ­بجا آوردن روزه (سه روز )خاوندکار و عید پادشاهی 3- ­برای مردان داشتن سبیل مهر و برای مادران و زنان یارسانی پاکدامنی و حفظ عفت و تربیت فرزندانصالح و پاک از اهم این دستورات است 4-حجاب در دین یارسان وجود ندارد 5-در دین یارسان تعدد زوجین وجود ندارد و هر مردی مجاز با ازدواج فقط با یک زن است 6-در دین یارسان، ارزش زن و مرد در مسائلی مانند ارث و شهادت و… با هم برابر است 7- کعبه پیروان یارسان پردیور (مکانی نزدیک پاوه در کرمانشاه) است.دین یاری دینی خدایست به این معنی که خود ایشان نیز به دین یاری سرسپرده شده اند و اولین کسی که دین یاری را برای خود برگزید و سرسپرده شد صاحبکرم است و سپس یاران ایشان که به هفت تن معروف هستند یکی یکی به دین یاری سرسپرده شدند و با جوز حقیقی مراسم سرسپاری را درحضور شاه عالم به انجام رساندند.چون یارسان به حلول روح معتقد هستند پس بر هر فرد یارسانی واجب است که به تمام ادیان و باورها و آئینهای دیگر احترام گذاشته و با تمام افراد بشر رابطه ای دوستانه و محترمانه داشته باشد و همیشه و در همه حال اخلاق نیک انسانی و رفتار نیکو و پسندیده را رعایت کند.یک فرد یارسانی با پشت سر گذاشتن هزار و یک دون و طی نمودن هفتادو دو دین به سر منزل ازلی وخانه عاقبت و عافیت نایل میشود که همان اول و آخر یار است و در دین یارسان اعتقادی به برزخ، جهنم و بهشت وجود ندارد پیروان یارسان مرگ انسان را جسمی میدانند، یعنی این جسم فرد است که فنا شده است، نه روح آن، پس در مراسم بزرگداشت از دنیا رفتهگانشان لباس سیاه نمیپوشند، تنبور مینوازند و سرودهای دینی کردی، یا به زبان بومی خودشان، دسته جمعی اجرا میکنند و اصولا مراسم عزاداری به سبکی که در اسلام هست در آن وجود ندارد . یارسان بر این باورند که تمام هستی از آن خداوندگار است و خداوند سرمنشاء تمام جهان هستند وعاقبت نیز از آن ایشان است و در آخر همه چیز به وجود ایشان ختم میشودو

گنوستیسیسم - گنوسی- گنوسیسم - غنوسیه

مبحث به زبان ساده

به نقل از نیمسال نامه پژوهشی ادیان و سرکارخانم محبوبه هادی نیا

گنوس واژه ای است یونانی به معنی دانش و معرفت و گنوستیسیزم به معنی مذهب گنوسی، نامی است برای برخی مکاتب دینی و آیینی، که نجات انسان را در گرو دستیابی به نوعی معرفت پوشیده و سری می دانستند که تنها در اختیار برگزیدگان قرار داشت. این مکاتب از حوالی دو قرن پیش از میلاد تا قرن دوم میلادی در منطقه شامات، به ویژه اسکندریه در مصر، فعال بودند و آموزه هایشان به شدت بر الهیات یهودی، مسیحی تاثیر نهاد و توانست، در حدود هزار سال بعد، عرفان اسلامی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

برجسته ترین ویژگی نظری مکاتب گنوسی، اعتقاد به نوعی ثنویت بود که سر تا سر هستی از قلمرو الوهیت تا وجود انسان و ارکان جهان را در بر می گرفت. از این رو عقیده به دو خدا و تقابل میان روح و جسم انسان که معمولا با تشبیهات نور و ظلمت، خیر و شر و روح و ماده تبیین می شد، اساس آموزه های خداشناسی، انسان شناسی و جهان شناسی گنوسی را پایه گذاری نموده است. به رغم مطالعات گسترده درباره تعیین خاستگاه مکاتب و عقاید گنوسی، این موضوع همچنان مبهم و مورد اختلاف محققان است. علت این امر حضور عقاید و فرهنگ های مختلف مانند ادیان شرقی-رمزی یونانی، آرامی، مصری، ایرانی و یهودی در آموزه های گنوسی است. اما بسیاری از محققان آموزه های ثنوی-اشراقی گنوسی را حاصل تاثیر پذیری این مکاتب از ادیان ایرانی دانسته اند، که قابل تامل است. هدف از این نوشتار بررسی نظریات مختلف درباره تعیین ریشه و خاستگاه مذهب گنوسی و اساس آموزه های نظری آن در باب خدا، انسان و جهان است.

مندائی یا صابئین

مبحث به زبان ساده

منداییان پیروان یحیای تعمیددهنده و یکی از اقلیت‌های مذهبی ایران، عراق و سوریه هستند. منداییان با نام صابئین نیز شناخته می‌شوند، و آنان را با فرقهٔ مغتسله پیوند داده‌اند؛ در حالی که این مکاتب نحله‌هایی مستقل اما مربوط به هم به شمار می‌روند. مغتسله فرقه‌ای مستقل بودند که اساسی‌ترین آیین‌شان غسل تعمید بود. اما منداییان همان‌گونه که گفته شد، پیروِ یحیی بودند که تعمیددهندهٔ مسیح بود.[۲] کیش مندایی در شمار مکتب‌های گنوسی می‌باشد.[۳]

در بعضی سنت‌های اسلامی آنان را به اشتباه ستاره‌پرست دانسته‌اند.[۴] اما ایشان خود را پیروان یحیای پیامبر می‌دانند؛ و این حقیقت اصلی است؛ چراکه عده‌ای از ستاره پرستان اهل حران از ترس خلیفه مسلمین که با آنان اتمام حجت کرده بود خود را به دلیل اغماضی که قرآن نسبت به صابئین روا داشته بود صابئی خواندند.[۴][۵]

خداناباوری یا آتئیسم - آتئیست(خداناباور)

مبحث به زبان ساده

 خداناباوری یا بی خدایی یا خدا انکاری Atheism) ) در معنای عام، رد باور به وجود خدا است. در معنایی محدودتر، بی‌خدایی این موضع است که هیچ خدایی وجود ندارد. در جامع‌ترین معنا، بی‌خدایی به سادگی، عدم باور به وجود هر گونه خداست. بی‌خدایی نقطهٔ روبروی خداباوری است، که در کلی‌ترین شکل، اعتقاد به وجود حداقل یک خدا می‌باشد.

مسیحیت

مبحث به زبان ساده:

تعریف از دیدگاه سایت ویکی پدیا: آیین مسیحیت یک آیین یکتاپرستانه^[۱ است که بر آموزه‌ها و سخنان (مسیح) استوار گشته‌است. آموزه‌هایی چون تثلیث، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان، تعمید آب و روح القدس از باورهای بنیادین این آیین هستند. مسیحیت با داشتن ۲٫۲ میلیارد پیرو^[۲] بزرگترین دین جهان از دید شمار پیروان است

یهودیت-کلیمیت

مبحث به زبان ساده

از دیدگاه انجمن کلیمیان ایران : یهودیان، بنی ‏اسرائیل یا کلیمیان در لفظ ایرانی، پیروان دین یهود و شریعت ابلاغ شده (تورات) از خداوند به حضرت موسی (در حدود 3300 سال پیش) هستند. پس از درگذشت حضرت موسی، جانشین وی، یهوشوع، بنی ‏اسرائیل را به سرزمین مقدس وارد کرد و تا زمان ویرانی دومین معبد بیت‏ المقدس در اورشلیم (حدود سال 70 میلادی)، 55 تن از انبیای بنی ‏اسرائیل به هدایت و ارشاد پیروان این دین پرداختند.

معنای کلامی آن از دیدگاه سایت ادیان : لقب حضرت موسی (ع) کلیم الله (کسی که خدا با او سخن گفت) می باشد، از این رو به یهودی ها کلیمی نیز گفته می شود. کلمه یهودی از نام یهودا یکی از دوازده پسر حضرت یعقوب گرفته شده است. از آنجا که یهودا در زبان لاتین Judah جودا تلفظ میشود به همین جهت به یهودیان Jew می گویند و کلمه جهود در زبان فارسی از همین جا است.

اسلام

مبحث به زبان ساده

اسلام در لغت به معنای تسلیم و گردن نهادن است و در اصطلاح قرآن، مسلمان به معنای تسلیم مطلق در برابر فرمان خدا و توحید کامل و خالص از هر گونه شرک و دو گانه پرستی است و به همین جهت است که قرآن کریم حضرت ابراهیم (ع) را مسلمان معرفی می کند. و از آنجا که دین واقعی در پیشگاه خدای متعال، اسلام است، همه کسانی که دین خدا را در زمان خودشان پذیرفته باشند و مطیع دستورات الاهی باشند مسلمان اند. اما امروزه مسلمان به پیروان دین خاتم اطلاق می شود، چرا که آنان با پذیرفتن دین اسلام و اعتقاد به تمام پیامبران و شرایع آسمانی، تسلیم بودن خود را در برابر پروردگار اعلام کرده اند. و بر این اساس اکنون به پیروان ادیان دیگر مسلمان گفته نمی شود؛ زیرا که با نپذیرفتن دین خاتم، از تسلیم در برابر خدا سرپیچی کردند و وصف مسلمانی و تسلیم بودن را از خودشان دور کردند.

البته؛ مسلمان واقعی کسی است که هم به زبان و هم در عمل تسلیم احکام و دستورات الهی باشد؛ یعنی هم به زبان اقرار به وحدانیت خدا و رسالت پیامبران و پیامبر خاتم داشته باشد و هم در عمل به احکام و دستورات دینی اعم از قوانین اجتماعی نظیر مراعات حقوق دیگران، احترام به حقوق شهروندی و ... و احکام فردی مانند نماز، روزه و... پایبند باشد. در قرآن از مسلمان واقعی به مومن تعبیر می شود.

ایزدیان-یزیدیان-ازدی ها

مبحث به زبان ساده

یزیدیان، ایزدی ها یا ایزدیان اقلیت مذهبی کردی هستند که در شمال عراق ،سوریه، جنوب شرقی ترکیه و قفقاز زندگی می کنند و آیین شان آمیزه ای از عقاید و ادیان پیش از اسلام و عقاید اسلام، یهودیت، مسیحیت، نسطوری، مزدیسنا و تصوف است.

مانویسم – مانوی- آیین مانی

مبحث به زبان ساده

دین مانوی آئینی عرفانی و ترکیبی از ادیان مسیحیت ٫ زرتشتی و گنوسی بود که مانی پسر فاتک همدانی آن را در سده سوم میلادی در ایران‌شهر بنیان گذارد. در این دین از مسیحیت ایده مسیح منجی وارد شده‌است و از دین زرتشتی یا زروانی اعتقاد دوگانه به نیکی و بدی. تاثیرپذیری دین مانی از مذهب بودایی نیز بصورت ورود اصل تناسخ به این مذهب مشهود و آشکار است. دین مانی برپایه ثنویت استوار است و همین مورد آن‌را مانند دین مندایی در رسته ادیان ایرانی قرار می‌دهد. در مانویت جنگ میان دو دنیای تاریکی و نور منجر به نابودی ماده و رهایی روح می‌شود. دنیای مادی در دین مانوی نماد تاریکی و پلیدی است و انسان که موجودی دوگانه‌است (روح از دنیای روشنایی و جسم از دنیای تاریکی) می‌تواند به نیروهای روشنایی برای پیروزی نهایی کمک کند. این آیین در مدت کوتاهی بر پهنه وسیعی از جهان آن روزگار مانند خاورمیانه، اروپا و مصر و هند و چین و آسیای مرکزی سایه گستراند. و تا سده دهم میلادی کماکان قدرت خودعالمگیری خود را حفظ نموده بود. پس از آن اندک اندک از همه‌گیری‌اش کاسته شد. عناد موبدان زرتشتی با شخص مانی و آموزه‌هایش و تکفیر پیروان این آیین عرفانی از سوی مسلمانان موجبات انحطاط مانوی گری را در جهان فراهم ساخت. کلیسای کاتولیک نیز گرایش مانویت را الحاد اعلام کرده بود. با این‌حال مانویان همبستگی خود را تا مدت‌ها حفظ نموده و به دین خود معتقد ماندند.

میترائیسم یا آیین مهر یا مهر پرستی

مبحث به زبان ساده

در ایران باستان پیش از ظهور زرتشت و حداقل چهار هزار سال پیش آئین مهر (میترائیسم ) رواج داشته و تا قرن چهار میلادی ، 600 سال پیش همچنان به حیات خود ادامه داده است . در زمان اشکانیان مهر پرستی از مرزهای ایران گذشت و سراسر اروپای آن زمان را فرا گرفت تا جایی که در چند دوره مهر پرستی یا میترائیسم آئین رسمی امپراتوری عظیم " روم " بوده است . آئین مهر بر اساس پرستش " میترا " ایزد مهر میباشد . میترا ایزد مهر و محبت و پیمان است و به همین سبب پیمان شکنی نزد پیروان آئین مهر بزرگترین گناه بوده است . در اساطیر مهر پرستی تولد میترا از بانوی باکره " آناهیتا " ایزدبانوی آبها می باشد . زرتشت به سبب اینکه مردم ایران بسیار به آئین مهر وابسته بودند در مقابل آن نایستاد بلکه آن را وارد دین خود کرد و تنها تفاوت آن این شد که میترا دیگر بزرگترین جایگاه را از دست داد و اهورامزدا جای او را گرفت ولی پیروان میترا پس از زرتشت چه در ایران و چه خارج از ایران هیچگاه این مسئله را نپذیرفتند و همچنان میترا برایشان ایزدبزرگ و یکتا بود . نماد میترا خورشید است و به همین سبب بعضی مهرپرستان را خورشید پرست میگویند که این مسئله صد در صد اشتباه است . سلیب شکسته نیز یکی از علائم پیروان این آئین بوده است که به گردونه مهر معروف است . مهرپرستان هر روز هنگام طلوع خورشید در مقابل آن می ایستادند و به گناهان روز گذشته ی خود اعتراف کرده و از میترا طلب بخشش میکردند . در آئین مهر هیچ کس حق نداشته کسی را که پیرو این آئین نیست کشته و یا آزار دهد به همین دلیل در هیچ کجای تاریخ نمی بینید که پیروان این آئین بخاطر دین خود پیروان آئینهای دیگر را کشته باشند .

نواندیشی متفاوت با روشنفکری و نوگرایی

مبحث به زبان ساده

نواندیشی به معنای بازاندیشی در افکار و دیدگاه‌های دیگران، به منظور دست‌یابی به آرا و نظریه‌های جدید در حوزه های مختلف  ممکن و بلکه ضروری است. یا به عبارت دیگر مقصود از نواندیشی آن است که افراد به پژوهش‌ها و نظریه های گذشتگان اکتفا نکرده، درصدد باشند از طریق بازاندیشی در افکار پیشینیان بر مبنای مقدمات یقینی‌تر و به کار بردن روش صحیح‌تر به نتایج نو و جدید دست یابند. به عبارت دیگر، فرض کنند که این مسئله حل نشده است و از نو تحقیق کنند و راه حلی برای آن بیابند. در این صورت است که علم پیشرفت و سطح معلومات بشر افزایش می یابد. افزون بر اینکه در عمل هم نتایج بهتری خواهد داشت.

رسالت و ساختار حزب

نوید مقدم : با شروع هر بحثی در باب تحزب، دو پرسش بنیادی به سرعت فضای بحث را قطب بندی می کند، سوال اول اینکه رسالت حزب چه باید باشد ؟ و اینکه ساختار آن را چگونه باید تنظیم کرد؟
 

کابالیسم - کابالا

مبحث به زبان ساده

کابالا نامی است که بر تصوف یهودی اطلاق میشود و تلفظ اروپایی «کبّاله» عبری است به معنی «قدیمی» و «کهن». این واژه به شکل «قباله» برای ما آشناست. پیروان آئین کابالا، یا کابالیستها این مکتب را «دانش سرّی و پنهان» حاخامهای یهودی میخوانند و برای آن پیشینهای کهن قائلاند. برای نمونه، مادام بلاواتسکی، رهبر فرقه تئوسوفی، مدعی است که کابالا (قباله) در اصل کتابی است رمزگونه که از سوی خداوند به پیامبران، آدم و نوح و ابراهیم و موسی، نازل شد و حاوی دانش پنهان قوم بنیاسرائیل بود. به ادعای بلاواتسکی، نه تنها پیامبران بلکه تمامی شخصیتهای مهم فرهنگی و سیاسی و حتی نظامی تاریخ، چون افلاطون و ارسطو و اسکندر و غیره، دانش خود را از این کتاب گرفتهاند. مادام بلاواتسکی برخی از متفکرین غربی، چون اسپینوزا و بیکن و نیوتون، را از پیروان آئین کابالا میداند. 

اطلاعیه

قالب وبلاگ درحال بازسازی و نوسازی است از صبوری شما در هنگام مشکلات پیش آمده کمال تشکر و قدردانی را داریم

اصل تفکیک قوا-(Separation of powers)

مبحث به زبان ساده

تفکیک قوا، اصلی در حقوق عمومی است که بر اساس آن برای جلوگیری از استبداد، حکومت به چند قوه­ی جدا از هم سپرده می­شود و در این جهت کوشیده تا از تمرکز فسادانگیز و خودکامه­زای قدرت، که در یک شخص یا گروه عاید می­شود، جلوگیری نموده و راهکار و روشی را ارائه کند تا به­وسیله­ی آن شرایط تمرکز قدرت سیاسی در یدی واحد از میان رفته و حتی­المقدور، امکان سوء استفاده از قدرت از بین برود.

کفرکیشی – پاگانیسم (paganism)

مبحث به زبان ساده:

ساده تر از زبان ویکی پدیا پیدا نکردم

پاگانی یا پگانی به مجموعهٔ ادیان غیر ابراهیمی و یا چند خدایی دوران باستان گفته می‌شود. این ادیان هنگام ظهور مسیحیت در اورشلیم و گسترش آن در غرب و سرزمینهای تابع روم، بسیار شایع و متداول بوده و به‌این ترتیب رقیبی جدی و سرسخت برای مسیحیت محسوب می‌شدند. از اینرو کلمه پاگان برای مسیحیان، هم‌معنی کافر یا مشرک یا کسی است که از دین دور شده است.

 

سرطان پان ترکیسم - مطلب جناب آقای مهرداد احمدی ورامینی

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

بنیاد گرایی و انواع آن( یا فوندامنتالیسم)

مبحث به زبان ساده

 مفهوم‌شناسی: اصطلاح «بنیادگرایی» مشتق از کلمه Fundamentum به معنای شالوده، اساس و پایه است. معادل این واژه در زبان عربی «الاصولیه» است که به معنای بازگشت به اصول و مبانی به کار می‌رود.

 یا به عبارت بهتر

کلمه­ی بنیادگرایی برگرفته از کلمه­ی لاتینی fundamentum به معنای شالوده و اساس است. بنیادگرایی یک اصطلاح قدیمی است که در گذشته در مورد متعصبین مذهبی، بخصوص آن دسته از مسیحیانی که حاضر به پذیرفتن هیچگونه تعبیر و تفسیر و انحرافی در کتاب مقدس نیستند، به کار می‌رفت.[1] و ایدئولوژی سیاسی مبتنی بر سیاسی کردن دین با هدف استقرار بخشیدن حاکمیت خدا بر نظام دنیوی است.[2] اصطلاحا بنیادگرا به کسی اطلاق می‌شود که معتقد به معنای تحت­اللفظی و کلمه به کلمه­ی محتوای کتاب مقدس است و خود را مقید به تفسیر آن نمی‌داند.

اطلاعیه

با سلام و احترام

قالب وبلاگ بازسازی و مطالب جدید بزودی در وبلاگ قرار می گیرد

لیبرال دموکراسی( Liberal Demokrasi )

مبحث به زبان ساده

دموکراسی آزاد یا لیبرال، که همچنین به عنوان دموکراسی قانون اساسی شناخته شده، عبارت است از یک شکل متداول از دموکراسی کارگزار. بر اساس اصول دموکراسی لیبرال، انتخابات باید آزاد و منصفانه، و روند سیاسی باید رقابتی باشد. تکثرگرایی سیاسی معمولا با حضور متعدد و مجزای احزاب سیاسی تعریف می شود.

دموکراسی آزاد ممکن است در اشکال مختلف قانون اساسی باشد: ممکن است یک جمهوری مبتنی بر قانون اساسی باشد، مانند ایالات متحده، هند، آلمان و یا برزیل، یا پادشاهی مشروطه (پادشاهی پارلمانی)، مانند انگلستان، ژاپن، کانادا یا اسپانیا. این نظامها ممکن است یک نظام ریاستی (ایالات متحده آمریکا، برزیل)، یک نظام پارلمانی ( سیستم وست مینستر، بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع، اسپانیا) و یا یک سیستم ترکیبی، نظام جمهوری-پارلمانی (فرانسه) داشته باشند